به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، نمایشگاه «هنر در برابر جنگ» در حوزه هنری انقلاب اسلامی یکشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۴ افتتاح شد و هنرمندان عراقی با آثاری که از دل تاریخ پرزخم منطقه برآمده بود، به شهدای جنگ ۱۲ روزه میان ایران و رژیم صهیونیستی ادای احترام کردند.
حوزه هنری امروز پذیرای صدای مشترک ملتی بود که هنر را سلاحی در برابر جنگ میدانست. این نمایشگاه با حضور نقاشان و خوشنویسانی از عراق برپا شد؛ هنرمندانی که آثارشان را با موضوعاتی همچون خباثت رژیم صهیونیستی و آمریکا، هنرمندان شهید و ایستادگی ملتها در برابر سلطه به نمایش گذاشتند. نقاشان جوان و کهنهکار، با زبان خود، جنگ را روایت کردند؛ یکی با رنگهای تیره و ضربههای سنگین قلممو، از ویرانی گفت، دیگری با طیفی روشنتر از امید و مقاومت، آیندهای را به تصویر کشید که در آن عدالت از پس خاکسترها سر بر میآورد. هر تابلو، سنگری بود علیه فراموشی. در میان آثار گوناگونی که خلق شده بود، پرترههایی از شهدای جنگ، بهویژه هنرمند شهیده منصوره عالیخانی، بیش از همه چشمها را خیره میکردند.
این رویداد، امتداد نمایشگاهی بود که پیشتر در «بیت الجمال للفنون» بغداد، در تاریخ ۴ تیرماه ۱۴۰۴ برگزار شده بود. آنجا نیز هنرمندان عراقی از استانهای مختلف گرد هم آمدند تا با آثارشان علیه جنگ و اشغال سخن بگویند. انتقال این تجربه از بغداد به تهران، معنای تازهای به خود گرفت؛ گویی پیوندی میان دو ملت شکل گرفته بود تا نشان دهند هنر میتواند مرزها را جا به جا کند و فریادی مشترک علیه خشونت و سلطه باشد.
نمایشگاه نقاشی «هنر در برابر جنگ»، جایی است که هنرمندان پیر و جوان، با زبان خود به روایت جنگ و رنج پرداختند. این رویداد، فرصتیست برای فریاد اعتراض به جنگ و صلحهای تحمیلی، به شکلی زیباییشناسانه؛ جایی که بوم نقاشی، به میدان مبارزه بدل شد و واژهها ردای رنگ به تن کردند و به نقشهای گوناگونی صورت شدند.
این نمایشگاه هدف خود را در راستای حمایت از هنر متعهد و متعالی، و زنده نگهداشتن یاد شهدای هنرمند علیالخصوص هنرمند شهید منصوره عالیخانی، تعریف کرده است، مجالی که اثبات میکند هنر متعالی نه برای بازار و شهرت، بلکه برای دفاع از انسانیت خلق میشود. امروز نمایش پیکری یکدست از هنرمندان بار دیگر ثابت کرد زور هنر، از قوت بمب و باروت بیشتر است و چه بسا مجال بهتری برای کشت و زرع مقاومت داشته باشد.
شاید یکی از پررنگترین لحظات نمایشگاه، حضور «امینه عبدالامیر» بود؛ دخترک نوجوان ۱۵ ساله از بغداد که کوچکترین شرکتکننده این رویداد بود. نگاههای بسیاری بر او خیره ماند، چرا که در کنار استادان سالخورده، او با شجاعت دو تابلوی خود را به نمایش گذاشت. آثارش، پرترههایی از شهید منصوره عالیخانی بودند؛ خطوطی ساده اما جسورانه، رنگهایی خام اما پرشور. امینه با هیجان نوجوانانهاش نشان داد که نقاشی فقط یک هنر نیست، بلکه راهی است برای بیان اعتراض و همدلی با ملتی که زخم جنگ را بر پیکر خود دارد.
این حضور، بیش از هر سخنرانی رسمی، پیام نمایشگاه را به گوش رساند؛ اینکه هنر تنها میراث گذشته نیست، بلکه سرمایه نسلهای آینده است. نوجوانی که در کنار استادانش ایستاده بود، نشان داد که مشعل مقاومت هنری همچنان زنده خواهد ماند.
نمایشگاه «هنر در برابر جنگ» ثابت کرد که گاه، تابلوها بیش از هزاران بیانیه و مقاله میتوانند سخن بگویند. آنچه در این رویداد دیده شد، یک مجموعه آثار هنری نبود؛ بلکه سندی بود بر اینکه قدرت هنر، از قدرت بمب و باروت پایدارتر است. هنر، زمینی محکمتر برای ایستادن و پایکوبی دارد، زمینی که بر آن، صداهای ملل مختلف میتوانند همآوا شوند و در برابر جنگ فریاد بزنند.
«هنر در برابر جنگ» از ۲۳ تا ۲۹ شهریور ۱۴۰۴، در حوزه هنری انقلاب اسلامی میزبان هنردوستان آزادهای خواهد بود که هیچگاه سر به تسلیم و سازش در برابر ظلم عیان ستمگران ندادهاند.
بیشتر بخوانید:
«هنر در برابر جنگ» عرض ارادت هنرمندان عراقی به شهدای جنگ ۱۲ روزه
نظر شما